- reditus
- rĕdĭtŭs, ūs, m. [redeo]
[st2]1 [-] retour.
[st2]2 [-] au fig. rentrée, retour.
[st2]3 [-] retour périodique, révolution (d'un astre).
[st2]4 [-] revenu, rente.
- reditus in gratiam cum inimicis, Cic. Att. 2, 2, 3 : réconciliation avec les ennemis.
- in reditu esse, Plin. Ep. 4, 6, 2 : produire un revenu, rapporter.
- tori reditu, Ov. : en vendant sa couche, en se prostituant.
* * *rĕdĭtŭs, ūs, m. [redeo] [st2]1 [-] retour. [st2]2 [-] au fig. rentrée, retour. [st2]3 [-] retour périodique, révolution (d'un astre). [st2]4 [-] revenu, rente. - reditus in gratiam cum inimicis, Cic. Att. 2, 2, 3 : réconciliation avec les ennemis. - in reditu esse, Plin. Ep. 4, 6, 2 : produire un revenu, rapporter. - tori reditu, Ov. : en vendant sa couche, en se prostituant.* * *Reditus, pen. corr. m. g. Substantiuum. Cic. Retour.\Dulces reditus abscindere. Horat. Empescher qu'on ne puisse retourner.\Ferre reditum. Catul. Retourner.\Referre reditum. Catul. Retourner.\Reditus in gratiam. Cic. Rentree en grace.\Reditus. Ouid. Le revenu d'aucun.
Dictionarium latinogallicum. 1552.